It giet oan!

Vandaag was een beetje een bijzondere dag. Tien jaar geleden vond de vooralsnog laatste Elfstedentocht plaats. Ik had het geluk om mee te mogen rijden en heb de tocht ook volbracht. Het was zwaar, maar ook ieder pijntje waard. Dankbaar ben ik voor die ervaring.

Overdag heb ik er vandaag eigenlijk weinig bij stilgestaan. Waarschijnlijk te druk met het werk bezig geweest. ’s Ochtends een overleg bij een gemeente over twee gebiedsontwikkelingen, ’s middags eerst een afspraak met collega’s over de realisatie van een multifunctionele accommodatie en later met een projectontwikkelaar. Vanavond bij de televisiebeelden uit 1997 wel even een traantje (van blijdschap) weggepinkt.

Mijn Elfstedenkruisje staat symbool voor een hele mooie herinnering. Heel bijzonder om zo’n tocht een keer als deelnemer mee te mogen maken. Dit jaar ben ik uitgeloot, maar desondanks hoop ik van harte dat de tocht der tochten verreden zal worden. Al heb ik er met het milde weer van vandaag wel een hard hoofd in. Gelukkig nog genoeg andere hobby’s: vanavond weer bezig met de lokale politiek. It giet oan!