2.4.08

Schrijven over vakgebied

Naast het schrijven op m’n weblog, word ik ook af en toe in de gelegenheid gesteld om in de Rond de Linde te schrijven. Deze week ook weer aan de beurt voor een inspirerend verhaal. Ik moet er nog aan beginnen, maar meestal komt dat wel goed. De politiek staat daarbij natuurlijk centraal. Behalve over de politiek, schrijf ik ook regelmatig over mijn vakgebied.

Deze maand stond er een interview in Building Business, een vaktijdschrift voor ontwikkelend Nederland. Okay, eerlijk is eerlijk. Ik sta in de kantlijn van een interview met Paul Depla. Het interview gaat over de herbouw van de Donjon in Nijmegen. Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen in 2006 konden de inwoners van Nijmegen ook aangeven of ze die toren wel of niet terug wilden. De toren heeft er geruime tijd gestaan, van steigermateriaal, en was een populaire attractie. Logisch ook, geweldige plek, geweldig uitzicht over een geweldige stad aan de Waal. Leuk om daar een bijdrage aan te mogen leveren. Samen met een enthousiast team collega’s van Brink Groep en ambtenaren van de gemeente Nijmegen zijn we bezig met de voorbereidingen van de aanbesteding van dit project. Doel is om de toren zo authentiek mogelijk terug te bouwen.

De afgelopen tijd heb ik daarnaast onder meer gewerkt aan een artikel over duurzame gebiedsontwikkeling voor Real Estate Magazine. Duurzaamheid blijft vaak steken in bla bla over spaarlampen en waterbesparing. Naar mijn mening moet je dat natuurlijk altijd doen. Maar als je echt iets aan duurzaamheid wilt doen, moet je de levenscyclus van vastgoed verlengen. Dat hangt in mijn visie niet zo zeer af van de technische aspecten, maar veel meer van bijvoorbeeld een prettige leefomgeving en flexibiliteit. Als de waarde van dat (duurzame) vastgoed vervolgens positief ontwikkelt, is er ook echt extra geld voor investeringen in duurzaamheid. Een verdere toelichting staat in het artikel dat deze maand verschijnt. Nu nog de ontwikkelaar en de financier die ook vertrouwen hebben in deze visie… Ik ben benieuwd.

In Nuenen gaat het met de vastgoed- en de gebiedsontwikkeling gelukkig ook steeds beter. Helaas borrelen er nog steeds ‘foutjes’ uit het verleden op. Jammer maar onvermijdelijk met soms slechte dorpspolitiek. Zonder na te willen trappen overigens. We moeten niet onderhands opdrachten van tonnen of zelfs miljoenen verstrekken als overheid. We moeten niet één op één met ontwikkelaars praten als overheid. Waarom zou je? Ik reken erop dat de door ons ingezette trend van integriteit en transparantie ook de komende jaren volgehouden kan worden.

Oh ja, ik geloof overigens ook dat de marktpartijen dat graag willen. Geen vijandige grondposities meer, geen spelletjes van verdeel en heers, geen ‘vriendendiensten’ voor bestuurders of ambtenaren. Ook de markt wil toe naar: eerlijk duurt het langst…
Ik ben er van overtuigd dat het kaf echt wel van het koren gescheiden gaat worden. Een verandering die mij niet snel genoeg kan gaan. Ben benieuwd wat de (nabije) toekomst gaat brengen.

1 opmerking:

Unknown zei

Windmolens zijn ook te zien als duurzaam vastgoed.
Niet alleen omdat ze duurzame energie opwekken. Maar ook omdat ze voor de eigenaren, omwonenden en de bedrijven die er in investeren een duurzaam symbool zijn.

Bovendien zijn windmolens change agents omdat ze de mensen die er in de buurt wonen bewust maken van de hoeveelheid energie die ze verbruiken.

Eigenlijk is duurzame gebiedsontwikkeling zonder windmolens in het gebied te bouwen niet goed mogelijk. Net zoiets als duurzaam verbouwd voedsel kopen in je PC Hooft tractor.