De raad heeft de afgelopen tijd een paar keer vergaderd over het bestemmingsplan Eeneind. Eigenlijk mooi om te zien. Het bestemmingsplan gaat over een enorm gebied waar ook nog eens heel veel aan de hand is. Geen woord wordt er over gerept. Zelfs niet door de criticasters in de raad. Behalve over één heel klein pietepeuterig stukje grond (ongeveer 12x20 m). Daar hebben we het nu al drie of vier avonden over gehad. De ambtelijke organisatie en het college van B&W kunnen eigenlijk gewoon blij zijn met zo weinig commentaar op een dergelijk bestemmingsplan. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat de discussie over dat ene kleine stukje grond de pret wat drukt.
De situatie is als volgt. Een private partij (Morsink/Van Santvoort) krijgt enkele decennia geleden de gelegenheid om een stuk bedrijventerrein te ontwikkelen. De ontwikkelaars verkopen naar eigen inzicht percelen grond en leggen benodigde infrastructuur aan. Onder andere de heer Van Ansum koopt een perceel.
Bij de verkoop van Morsink aan Van Ansum leeft bij Van Ansum de verwachting dat hij zijn perceel over een nog aan te leggen stukje weg kan ontsluiten. Of deze verwachting nu terecht of onterecht is kan ik niet beoordelen. Inmiddels is duidelijk geworden dat Morsink geenszins van plan is om dat stukje weg te realiseren. Doordat Van Ansum z’n perceel verder nogal volgebouwd heeft kan hij door het ontbreken van die weg niet goed bij z’n bedrijfshal komen. Echt vervelend. Ook verschillen de heren nog van mening over de grote van het perceel van Van Ansum, het gaat daarbij over een strookje van 90 cm. Nou het is u duidelijk, hier is sprake van een zuiver zakelijk privaatrechtelijk geschil.
Voor mij is dat privaatrechtelijke geschil reden om te stellen dat de gemeente zich er niet mee moet bemoeien. Het bestemmingsplan is namelijk een publiekrechtelijke verantwoordelijkheid van de gemeente en die kan en mag niet worden beïnvloed door een dergelijk privaatrechtelijk geschil. Hoe vervelend ook voor de betrokkenen. De raad moet in een dergelijk dossier nooit zelf voor rechter gaan spelen.
Het geschil bestaat al diverse jaren. Opvallend is dat het nu bij de behandeling van het bestemmingsplan zo naar buiten komt. Waarom is er niet eerder duidelijkheid gekomen, door tussenkomst van een rechter? Waarom kon het Kadaster de perceelsgrens in het terrein niet aanwijzen? Het blijft voor mij een vreemd dossier.
Natuurlijk is inmiddels veel bekend over de visie van de heer Van Ansum. Hij heeft terecht de ruimte genomen om zijn belang diverse keren te verdedigen. Hij hoopt dat de gemeente het privaatrechtelijke geschil oplost. Ik denk dat dat niet gaat gebeuren. Misschien wordt door een meerderheid van de raad besloten om de status-quo te handhaven, maar dat helpt Van Ansum helemaal niet. Het geschil blijft dan ook precies zo als het is en Van Ansum kan nog steeds niet goed bij z’n bedrijfshal komen. Wat de raad ook doet, het probleem wordt er niet door opgelost. Wel blijft het mogelijk voor Van Ansum om bij de rechter z’n veronderstelde gelijk te halen. Zou de gerechtelijke procedure inmiddels al zijn gestart, of waar is het wachten op? Als er eenmaal gebouwd is op het perceel, is het niet waarschijnlijk dat Van Ansum ooit nog de door hem gewenste 90 cm en de weg krijgt. Dus in die zin heb ik wel sympathie voor het handhaven van de status-quo. Maar waarom is dit probleem niet gewoon de afgelopen jaren door partijen opgelost? Ofwel door naar de rechter te stappen, ofwel door gewoon dat stuk grond aan Van Ansum te verkopen. Het leven kan zo veel simpeler.
Maar tja, wat nu te doen als eenvoudig raadslid. Het college werkt ondertussen een plannetje uit om de status-quo te kunnen handhaven, maar het bestemmingsplan toch aan te kunnen nemen. Ik ben benieuwd wat de concrete invulling van dat voorstel wordt.
Oh ja, vandaag belde de heer Morsink sr. om zijn kijk op de zaak te geven. U snapt het al, volgens hem klopt er niks van het verhaal van Van Ansum. Jammer dat de voortgang van het hele bestemmingplan Eeneind door dit pietepeuterige stukje grond wordt beïnvloed. Ambtenaren en college, ik snap heel goed dat jullie soms misschien een beetje moedeloos worden van dergelijke dossiers. Ook de raad zit er mooi mee, want er wordt nog in zeker twee vergaderingen over dit dossier vergaderd. Frustrerend als je weet dat er geen oplossing bestaat en je het zeker voor één van de betrokken niet goed doet. Ik blijf maar gewoon denken: wat fijn dat de rest van de bestemmingsplan zo soepel is verlopen...
De situatie is als volgt. Een private partij (Morsink/Van Santvoort) krijgt enkele decennia geleden de gelegenheid om een stuk bedrijventerrein te ontwikkelen. De ontwikkelaars verkopen naar eigen inzicht percelen grond en leggen benodigde infrastructuur aan. Onder andere de heer Van Ansum koopt een perceel.
Bij de verkoop van Morsink aan Van Ansum leeft bij Van Ansum de verwachting dat hij zijn perceel over een nog aan te leggen stukje weg kan ontsluiten. Of deze verwachting nu terecht of onterecht is kan ik niet beoordelen. Inmiddels is duidelijk geworden dat Morsink geenszins van plan is om dat stukje weg te realiseren. Doordat Van Ansum z’n perceel verder nogal volgebouwd heeft kan hij door het ontbreken van die weg niet goed bij z’n bedrijfshal komen. Echt vervelend. Ook verschillen de heren nog van mening over de grote van het perceel van Van Ansum, het gaat daarbij over een strookje van 90 cm. Nou het is u duidelijk, hier is sprake van een zuiver zakelijk privaatrechtelijk geschil.
Voor mij is dat privaatrechtelijke geschil reden om te stellen dat de gemeente zich er niet mee moet bemoeien. Het bestemmingsplan is namelijk een publiekrechtelijke verantwoordelijkheid van de gemeente en die kan en mag niet worden beïnvloed door een dergelijk privaatrechtelijk geschil. Hoe vervelend ook voor de betrokkenen. De raad moet in een dergelijk dossier nooit zelf voor rechter gaan spelen.
Het geschil bestaat al diverse jaren. Opvallend is dat het nu bij de behandeling van het bestemmingsplan zo naar buiten komt. Waarom is er niet eerder duidelijkheid gekomen, door tussenkomst van een rechter? Waarom kon het Kadaster de perceelsgrens in het terrein niet aanwijzen? Het blijft voor mij een vreemd dossier.
Natuurlijk is inmiddels veel bekend over de visie van de heer Van Ansum. Hij heeft terecht de ruimte genomen om zijn belang diverse keren te verdedigen. Hij hoopt dat de gemeente het privaatrechtelijke geschil oplost. Ik denk dat dat niet gaat gebeuren. Misschien wordt door een meerderheid van de raad besloten om de status-quo te handhaven, maar dat helpt Van Ansum helemaal niet. Het geschil blijft dan ook precies zo als het is en Van Ansum kan nog steeds niet goed bij z’n bedrijfshal komen. Wat de raad ook doet, het probleem wordt er niet door opgelost. Wel blijft het mogelijk voor Van Ansum om bij de rechter z’n veronderstelde gelijk te halen. Zou de gerechtelijke procedure inmiddels al zijn gestart, of waar is het wachten op? Als er eenmaal gebouwd is op het perceel, is het niet waarschijnlijk dat Van Ansum ooit nog de door hem gewenste 90 cm en de weg krijgt. Dus in die zin heb ik wel sympathie voor het handhaven van de status-quo. Maar waarom is dit probleem niet gewoon de afgelopen jaren door partijen opgelost? Ofwel door naar de rechter te stappen, ofwel door gewoon dat stuk grond aan Van Ansum te verkopen. Het leven kan zo veel simpeler.
Maar tja, wat nu te doen als eenvoudig raadslid. Het college werkt ondertussen een plannetje uit om de status-quo te kunnen handhaven, maar het bestemmingsplan toch aan te kunnen nemen. Ik ben benieuwd wat de concrete invulling van dat voorstel wordt.
Oh ja, vandaag belde de heer Morsink sr. om zijn kijk op de zaak te geven. U snapt het al, volgens hem klopt er niks van het verhaal van Van Ansum. Jammer dat de voortgang van het hele bestemmingplan Eeneind door dit pietepeuterige stukje grond wordt beïnvloed. Ambtenaren en college, ik snap heel goed dat jullie soms misschien een beetje moedeloos worden van dergelijke dossiers. Ook de raad zit er mooi mee, want er wordt nog in zeker twee vergaderingen over dit dossier vergaderd. Frustrerend als je weet dat er geen oplossing bestaat en je het zeker voor één van de betrokken niet goed doet. Ik blijf maar gewoon denken: wat fijn dat de rest van de bestemmingsplan zo soepel is verlopen...
Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten