Burgerparticipatie

Het gaat steeds beter, maar nog lang niet goed genoeg. Communicatie met burgers blijft lastig. Graag zou ik de participatie en inspraak door inwoners van Nuenen willen verbeteren. Of het nu gaat over de bouwvergunningen die de afgelopen tijd gepubliceerd werden. Wie doet dat nou midden in de zomervakantie??? Of het maken van nieuw beleid. Waarom wordt het groenstructuurplan pas als het af is ter inzage gelegd??? Of het verhuizen van de markt. Wie neemt er nu een besluit over het verhuizen van de markt zonder dat de betrokkenen daarover gehoord zijn??? En zo kan ik nog wel even doorgaan. En ja, ook ik heb me daar al schuldig aan gemaakt. Maar goed, ’t is nooit te laat om je leven te beteren ;-)

De bestuurscultuur zou zodanig moeten zijn dat we altijd participatie en inspraak van inwoners willen. Helaas is dat nog niet altijd het geval. De burger betrekken moet een logica worden, een vanzelfsprekendheid.

Het is aan de raad om heldere kaders te stellen, ook over communicatie. Graag zou ik de komende maanden met collega-raadsleden, het college en bij voorkeur ook met burgers willen kijken hoe de communicatie beter kan.

Ik denk dat het verstandig is om bij ieder besluit dat het college of de raad neemt altijd een paragraaf aan de communicatie te wijden. Dus wordt een besluit genomen over de subsidieverordening, het bomenbeleidsplan, de 30km zone in Nuenen-Zuid, een bouwvergunning voor een dakkapel, altijd is er ook een paragraaf over de participatie en inspraak. Natuurlijk verschilt die van geval tot geval. De communicatie over een dakkapel pak je nu één keer anders aan als de communicatie bij de plannen voor een nieuwe randweg. En tja, het besluit kan zelfs zijn dat communicatie niet nodig is. In elk geval is er dan heel bewust bij stilgestaan. En dat is denk ik al een hele winst.

Inspraak en participatie zijn naar mijn mening nodig voor:
1. Kwaliteitsverhoging: door gezamenlijk te werken aan de vorming van plan of beleid realiseren belanghebbenden en overheid samen een hogere kwaliteit.
2. Draagvlak: als belanghebbenden betrokken worden bij de totstandkoming van een plan of beleid staan ze vaker achter het eindresultaat. Meedoen leidt tot acceptatie en dat leidt weer tot draagvlak dat vervolgens weer kan leiden tot minder bezwaren. Tijdwinst is het resultaat.
3. Deelgenootschap: door de belanghebbenden tot deelgenoot te maken zullen deze vaak constructiever zijn in de plan- of beleidsvorming. Zij worden geconfronteerd met de werking van de politiek en het ambtelijke apparaat. Zij krijgen een kijkje in de gemeentelijke keuken en realiseren zich dat de gemeente vaak in situaties verkeert waarin keuzes gemaakt moeten worden.
4. Imago: de gemeente profileert zich als partij waarmee goed valt samen te werken.

Het gaat in Nuenen al steeds beter, maar verdere verbetering is wat mij betreft gewenst. Heb jij zin om mee te denken hoe de communicatie beter kan? Ben je inwoner van Nuenen ca en weet je een goed voorbeeld van ‘hoe het (niet) moet’? Ben je raadslid en herken jij je in de problematiek? Neem even contact op per e-mail of anderszins.