
Naast een inhoudelijk politiek geschil, speelt ook de slechte communicatie vanuit het College een rol in onze afweging. Dat is niet alleen bij dit dossier een probleem, maar ook bijvoorbeeld bij het dossier De Mijlpaal. Belanghebbenden voelen zich vaak niet serieus genomen en zijn verrast door uitkomsten van overleggen. Er wordt door raadsleden van andere fracties zelfs gezegd dat er gelogen is door wethouder De Witte. Mij valt vooral de onwilligheid tot het sluiten van passende compromissen op.
Het algemeen belang van de gemeente Nuenen is gebaat bij een sterk verenigingsleven. Hoewel ook in onze plannen de verenigingen enige pijn zullen voelen van de slechte financiele situatie van de gemeente, is het voorgestane beleid van wethouder De Witte ons inziens niet redelijk. Ook de afgelopen tijd is niet gebleken dat de wethouder met een gewijzigd beleid zou gaan komen. Het vertrouwen in wethouder De Witte was bij onze fractie daarmee weg en was al langere tijd tanende.
Zoals bekend, heeft het College sinds haar aantreden steeds weer opnieuw steun van raadsleden verloren. Het leek op het verhaal van de tien kleine negertjes. In het begin steunden 14 raadsleden het College, inmiddels is dat nog maar 8 (en daarmee een minderheid). Het is begrijpelijk dat emoties geuit worden in een raadsvergadering waarin een wethouder een motie van wantrouwen voorgelegd krijgt. De verwijten vlogen de oppositie om de oren. Maar belangrijk te beseffen is dat een oppositie (in een normale situatie dat dat een minderheid is) nooit een wethouder kan wegsturen.
Het is jammer dat het zo is gelopen. Vooral omdat het tot nu toe dus niet gelukt is om tot een eenvoudig en goed subsidie- en accommodatiebeleid te komen. De PvdA zet haar schouders er onder en gaat net als hiervoor door met het constructief aanleveren van alternatieven, hopelijk zo breed mogelijk gesteund door de gehele raad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten